“En dan ben je er ineens … Jij zo mooi..”
Op de couveuse afdeling van het Antonius ziekenhuis kom ik voor een kleine fotoreportage van Pieter en zijn ouders. “Veel eerder dan verwacht ben je er … ons lief klein mannetje..”. “Zo bijzonder… Je wordt nog geholpen met wat zuurstof… zo klein… maar je bent er en ze zorgen goed voor je”.
Mijn manier van fotograferen is daar om zo de gewone dingen die ouders anders zouden doen ook nu te laten doen. De verzorging, zorg en de omgang tussen ouders en hun kindje vast leggen. Waarbij ik het mooi vind om zo natuurlijk mogelijk dit vast te leggen.
Pieter reageert en herkent de stemmen van ouders en je ziet hem reageren op het aanraken, strelen door mama en papa. Zelfs soms op de camera wanneer in de zachte stand er een foto wordt gemaakt.
Zo mooi om te zien hoe Pieter al niet meer weg te denken is in jullie leven, Wiep en Eddie. Dan zijn die momenten op de couveuse afdeling best spannend.
Fijn bij aflevering van de foto’s te horen dat het goed gaat met Pieter.
Wiep, Eddie en Pieter heel veel Liefs, gezondheid en vreugde toegewenst.
